Hayata gözlerini 1992 yılında dünyanın
Bu anneler gününde de gelemedim,
Elini öpüp alnıma koyamadım.
Bir buket çiçek bile veremedim,
Dağlar engel oldu gelemedim anne.
Oysa isterdim yanında olmak,
Kalbin çok uzak,
Kaf Dağı'nda bir çiçek.
Eğer sen gelirsen,
Bu gönül yeşerecek.
Gelmezsen ne mi olur?
Oysa o kadar hasret kalmış ki kalbim sevgiye,
Sonra sen geliverdin işte.
Her gün sağanak sağanak,
Aşk yağıyor şu kalbime.
21.08.2016
Döküldü bir yaprak daha,
Ve baktım ki sonbahar mevsim.
Ne neşe kaldı ne de kahkaha,
İçimi hüzün mü bürüdü dersin?
Aslında eylül falan değil kötü olan,
Sadece biz biraz hüzün doluyuz.
Sevdiğin kadar sevilir misin bilmem ama değer verdiğin kadar değersizleşirsin ve unutmadığın kadar unutulursun bu hayatta. Ve unutma üzdüğün kadar üzülürsün en sonunda.
Hani bir adam vardı,
Seni senden bile çok severdi.
İstesen canını bile verirdi,
Senin için ağlamıştı, unuttun mu?
İstememişti ne mal ne de mülk,
Oysa daha şiir yazacaktım sana,
Yağmurlu bir İzmir sabahında.
Çiçekler açacaktı dağlarda,
Sen ise bırakıp gittin sonbaharda.
Satır oldun her şiirimde hece hece,
Kış olur ya hani,
Kar yağar ya lapa lapa.
Ve kardan adam yaparsın,
Burnuna havuç takarsın.
Sen sevinirsin belki ama,
Sokaktakiler ne yapsın?
Oysa şiir tadında sevmiştim seni,
Hecelerken deniz mavisi gözlerini.
Ruhum huzura eriyor seninle,
Varmısın bir beden olmaya benimle?
Bir ömür eskiteceğiz birlikte,
Alıştım artık sensizliğe,
Merhaba dedim sessizliğe.
Geceler oldu şimdi yarim,
Mutlu musun be hey zalim.
Şimdi gittin uzaklara,
Düştüm sensiz tuzaklara.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!