Şef Şiiri - Muharrem Güney

Mart 2014’te Gebze’ye geldim.
O güne kadar bu özel sektördeN herşey çıkar da adam çıkmaz dedim.
Sonra tanıştım bir adamla.
Depo depo değil sadece inşaat da gezen adamla.
Bu adamı sabah yarım saat, akşam yarım saat gördüm.
Telefonu susmuyordu.
Kimi istersen arıyordu.
Sonra dedim herkesin birleştiği nokta bu.
Süleyman, Süleyman, Süleyman,
Süleyman ama önce insan.
Özel sektörde nerede insan.
Kendi kısa özel sektör maceramı çok şey sanardım.
Hiç bir şey olmadığını ondan öğrendim.
Kendisi bir başarı hikayesiydi belki.
Ama başarının kıymet görmediğini de onda gördüm.
Sağda solda dolaşan lider geyiklerini değil,
Gerçek bir lider gördüm.
Sabahın 8’inde suratsız gelen bir şef değil.
Sahaya çıkan bir teknik direktör gördüm.
“ Selamın aleyküm rahmetüllahi berakatühü. Nasılsınız arkadaşlar? “
Altındı ama hep onu sarı pirinç sananların arasında kalmıştı.
O kurban arifesindeki görüntünle gülümseten gerçek bir şefsin.
Gerçek amir, yönetici, şef vs…
Gittiğin gün kendimi otogarda otobüse el sallayanlardan sandım.
Sebebi sen bizden anlayanlara çok şey bıraktın.
Özel sektör denizinde yolun açık olsun.
Umarım kıymetini bilebilecek bir limana yanaşırsın.