SEDUM
Geceyi kucağında kederiyle uyutmuş gibi duruyor bulutlar,
Minareler ışıksız, sokaklar nefessiz,
İnsanlar pencerelerin ardında mahpus
Ve mehtabı sönmüş uykuların...
Selamını gördü çocuklar sana açılan oluklarından,
Masumlar hırsıyla kalem kıranlardan hakkın bekler,
Sabahı bekler, adlini bekler, azametini bekler...
Ey küçücük memuruyla zulüm dizginlerini acze getiren.
Geceleri kararmış belde-i İslamın sabahlarını yakın kıl,
Yeşili bekleyene bahar, aşkı bekleyene imanı yağdır,
Ezanına cemaat İhsan kıl,
Sancağı hilalle şifa kıl arzın sokaklarına…
Ve bir ümmet şifa bekliyor şefaat surlarından.
Dilersen arştan rahmetinle, topraktan bereketinle ver...
Sen ver bahş edeceksen müjdesini bu hayatın,
Bahtsıza bırakma,
Zalime götürme rükûunda bekleyen ayakları,
Senin için serden geçen sadıklar hürmetine,
Sedum çocuklarına bırakma bileklerimizi
Muştularımızı hazan bahçelerinden,
Yusuflarımızı Zemheriden bahtiyar eyle...
Yunus Korkulutaş
Kayıt Tarihi : 14.7.2020 16:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
