Senelerce; ulu bir çınar sandım seni,
Oysa kuru, yaşlı bir sedir ağacısın.
Yıllarca neden, niçin oyaladın beni?
Aklın aşağıda, gözün yukarıdasın.
Gölgende büyümüş o asırlık kavaklar,
Nice kuşlar tünemiş kuru dallarında.
Sende başlamış gece, onca ayrılıklar
Senin tadını aldım, üzüm bağlarında.
Sonra dere kurudu, kavaklar kesildi.
Söğüt ağaçlarının sert gölgelerinde..
“Bahar geldi” dediler, çayırı şenlendi.
Çiçeklerin, böceklerin gönüllerinde..
Leylekler ve turnalar göründü ufukta,
Geveze kuşlarla kırlangıçlar misafir.
Belki selam getirdiler bu yolculukta,
Hanımeli gölgesinde, açtı karanfil.
2023
Uğur Musab Şahin
Kayıt Tarihi : 20.6.2023 01:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!