Çiçek açmış dal gördüm dost dediğim Seden’i
Sen sevgiyi bildikçe, yenilme hiç korkuna
Serdenay’ı sevdimse, manevidir nedeni
Orkun sana emanet, tabii sen de Orkun’a
Sevgi, saygı yerinde kültür dersen cabası
Bencillik ve cahillik, insanlığın kabası
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta