Sedefnur Oya Şiirleri - Şair Sedefnur Oya

Ben bir gemi
İçimde binlerce insan
Ben bir gemi
Dilimde yüreğimde onlarca lisan
Ben bir gemi
Giderken gözyaşları limanının

Biliyor musun?
Şu ıssız gecelerde en mahir mütercim bile çaresiz şüphesiz.
Biliyor musun?
Bu sessiz sedalarda en şen bülbüller bile suskun sensiz.
Biliyor musun?
O dertli edalarda en kıvrak notalar bile esli esrarengiz.

Gözlerinde bir gece gördüm önce
O gecede tutuşmuş bir ateş
O ateşte alevlenmiş bir kalp
Ve köz olmuş tüm kainat karanlıklarda
Sonra sen çıkıp gelmişsin gibi
Bir günden öbürüne varlığı bilinmeyen

Gözlerini gözlerime nasıl anlatacağım?
Köpük köpük bir kahve rengi gözlerin
İçinde sütlü ballı şahibeli fırtınalar...
Sanki bir gün batımında varmışsın da denize
Kıyıya vuran köpük köpük dalgalar
Senin gözlerini gözlerime anlatıyor.

MEĞER TEK
Meğer tek ben sevmemişim seni
Demek çok uzaktı diyarların, gelemezdim yani
Anlamıştım zaten...
Bakışlarında dupduru coşkun bir nehir çetrefilli
Ve yüksek çok yüksek eteklerde olmalıydı evin senin

Hepimizin bir gemisi varmış.
İster bilinmeyen rotaların ister kimliksiz yolcuların mekanı olsun.
Adını bilemediğimiz limanlara demirli olsa da gemilerimiz,
Uçsuz bucaksız denizlerde bir rıhtıma çıkacağız belki de bir gün.
Ellerimizde en sevdiğimiz çiçekleri olacak gökyüzümüzün.
Sen de hanımeli ben diyeyim menekşe adıydı mevsimimizin.

Ben yerden ben gökten ben yârdan siret
Sâkin mütenahi efkar-ı mahrumiyette hikmet
Zahir, batın minvali dehrine ker kör
Aynî, baki; bir ben miyim nâr-ına dem
Bir ben bin zamir; bir bin kelime hâr
Her hâr bir hare-i bal aşk-ı hakikisine divane