Sedefin delisi Şiiri - Selim Güler

Okyanus okyanus gezdim bunca yıl,
Beni peşinden koşturan,
Deniz deniz gözlerin,

Yelkenlerime dolan her rüzgarda,
Senin nefesindi, beni uzaklara iten,
Geceler boyu izlediğim, kutup yıldızımdın,
Pusulamda yediveren sensizliğim.

Ümitsizliğimdi, üst üste vuran dalgalar,
Dümensiz bir geminin hoyrat yalnızlığında,
Oyuncağıydım beni derinlere çağıran rüzgarların,
Ve bir kılıçbalığıyımdım, inadına aysız gecelerde,

Yakamoz yakamoz gözlerinde gördüm, o gün,
Gün ne güzel doğarmış meğer... açık denizde,

Gün batımını izledim saçlarında,
Vurgun yedi yüreğim, bir akşam üstü,

Ellerindi beni bulan, kayıp denizlerde,
Girdaplar aldı beni ansızın, ellerinden,

Bir denizdim oysa, dudakların bir volkan,
Aktıkça kayboldum dudaklarında, bir gece yarısı,

Her şafakta rüyalarına daldığım,
Dalıpta soluksuz uyandığım,
Fırtınalarda liman gibiydin,
Bunca yıllık yaralarımı iyileştirecek...

Hayallerimde,
Sığ sularında, bir çocuk gibi avunmak,
Derinlerine dalmak, sonra birden!
Huzuru bulmak vardı...

İşte o gün, bende gözlerinde battım,
Bir batığım şimdi, kayıp denizlerinde!
Derinlerde tepeden tırnağa mavi,
Üzerimde istiridyeler, midyeler...
İstiridyeler seni hatırlatır inci tanem, bir yaz gecesi!

Kıyılara sedef sedef vuran,
Bir kılıçbalığıyımdır o an,
Sırtımda bir vurgun, bir zıpkın yarası...