Çocukken de severdim hayvanları,
Sanmıyorum ki bir karınca yuvasına çomak sokmuş olayım
Ne zaman,nerede,kimin canını yaktım ki ben?
Nedir şimdi çektiğim bu acı?
En fazla ramazan davulcusuna taş çıkarırcasına,
Bağıra bağıra az gelir,böğüre böğüre
Ben miyim bu aynadaki çirkin kadın?
Nerede benim belime kadar saçlarım?
Kim aldı benden onları?
Kim sakladı gülüşümü?
Peki ya nerede uğuruna şiirler yazılıp
Gecelerce ağladığım adam?
Denizin kıyısında uzanmış düşlemek seni,
Ve gözlerine dalıp gitmek,
Dalgıç olduğum halde boğulmama neden oluyor...
Gece çökünce,yer hiç fark etmez
Düşüncelere daldıran beni,
Çıkmak istemediğim bir denizsin.
Bazen kafamda bir rakı şişesi parçalasınlar istiyorum,
Ve ellerini tutmak,
Kanlı başımı köprücüklerine koymak...
Sisli bir gece yaşıyorum,çıkmak istiyorum.
Alev alev bir sobada yaksınlar kitapları,
Ve haram etsinler sana geceyi,
Aşk denilen illete nasıl bulaştım bilmiyorum,
En azından başını hatırlayamıyorum.
Acılarım bu denli yeniyken,
Yaralarım oluk oluk kanarken,
Benim,bu aşkın sonunu unutmam
Senin yara bandı getirmemenle eşdeğer.
Hangi meleğin beyazı bu huzur?
Hangi türkü tok sesli martıların söylediği?
Hangi umut bu çocukluğumdan kalan?
Kaçıncı ağlayışımın acısı bu?
Kaç vedaya sığdırdın bir hoş geldini?
Gelişin güzel,
Sobanın başına kıvrılmış sarman,
Hava soğuk,deli gibi soğuk!
Halı yeri ısıtıyor,
Pencerede kumru,
Merdivenler dik,
Ve aşk benden uzak...
Esef etme siyahlığıma
Ama karalama da üzerini
Berdel gibi davranma
İçim bir hiç zaten , bari dışarıdan bir sayılalım
Ben de bütün mavilere anarşistim
Hayat bazılarına umut doğuştan organ olarak konuyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!