Hayat kısa bir yolculuktur
Ağacın Gölgesi
Bir ağaç gölgesinin gözünden, sessiz bir tanıklık…
Özlemle beklediğim güneş nihayet doğdu.
Kuşlar sevindi, bulutlar dağıldı,
Her yer cıvıl cıvıl…
Ateşin Tebessümü
Ne sazdan, ne sözden anlar gönül
Gözlerime perde çekilmiş gibi
Issız sokaklara uzanmış gölgem
Rüzgarla savrulan saçlarımı görüyorum
Aynı Renge Aşığız
Zaman... İç çekerim, ne de çabuk geçti.
Gözlerim görmedi mi?
Kırmızı paramparça, çeşitli boyalarım,
Pişkin gülüşleriniz dağıttı onları.
Ben Buradayım
Hasreti hiç böyle duymamış olacak insanlar,
Her anı bir eksiklik gibi geçerken,
Senin yokluğun, gölgemle yarışacak kadar derin.
Ben hayatı yaşıyorum,
Beyaz Bulutlar
İçimde büyüyen bir hasret var,
Yeşil çimlerin serinliğinde saklı,
Orman gibi sessiz,
Yaprak gibi savrulan,
Durgun su
İçimde yılların sessiz, derin yankısı
İçimde umutların tükendiği yer
Kıvılcımlar yüreğimde çoğalır
Üstümde eski dumanlar, gözlerim alev kırmızısı
Fırtına
Az önce yüreğimde bir fırtına koptu,
Kalbim eriyen mum gibi içime aktı.
Umutlarım, kırlangıç yuvası gibi dağıldı,
Her yanım, çilenin gözyaşında savrulan bir damla.
Kader ve Ah
Sedat yaşar
Kimin ahı kaldı gülüşümde?
Gülerken, rüzgâr susar, sesim ağlardı.
Zemheri soğuğunda gözlerim çiçek açardı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!