Sedat Sözen Şiirleri - Şair Sedat Sözen

Üşüyorum yokluğunda,
Dünyam sana hasret,
Gönlüm kış,
Sevdamın ateşi yetmiyor, ruhumu ısıtmaya...

Üşüyorum yokluğunda,

Onu ilk gördüğüm an, ta fizanda durdu zaman,
Varlığıyla yeşerttiğim bu sevdanın kurdu zaman,
Yokluğunda özlemiyle en derinden vurdu zaman,
Akıbeti nice olur bu sevdanın? sordu zaman...

Zaman cevap verir diye, biçare bekliyorum,

Bi' sen gel! Sen... Son versen şu kronik yalnızlığıma,
Desen 'Gelsen', Durmam bi' an olsun bakmam ardıma...

Benzedim bu gece, yine boş sokaklara...
yankılanır duvarlarında köhne binaların, adın,
yıkıldı yıkılacak, bir cız etse içim,
sağ çıkmam enkazından, ecelim ol kadın...

karanlık sızıyor kırık pencerenden içeri,

Ne geldiğini bildim, ne gittiğini;
Ağlarken ardından anladım bittiğini...

yalan düşlerde yazdığım şiirlerdi yoldaşım,
her satırda adın vardı, yüzün, gözlerin...
yokluğunun yokluğunu seninle doldurmak istedim,

yavan kışlarda gezdiğim yollardı sırdaşım,
her adımda izin vardı, kokun, sözlerin...

Güle güle git papatyam, yolun açık olsun,
Bir sonraki bahara yine beklerim seni,
Binlerce çiçekten bir seni bilirim,
Yapayalnız ruhuma, bana eklerim seni,

Kimse sevmesin diye kalbime saklarım seni,

Hep seni görür, gözlerim,
Başka gözlerde,
Sesini duyarım, dinlerim.

Hep seni yaşar, düşlerim,
Sahte yüzlerde,

Gül dikensiz olmaz imiş,
Dikeni bende, gül sende,
Benim içim kanar durur,
Gül yüzünle gülsen de...

Nerdeyim söyleyin, a dostlar nerdeyim,
Bu aşkın gönlümü bıraktığı yerdeyim,
Söylemem derdimi, yüzümde güller,
İçim kan ağlar, bir derin kederdeyim...

(19/06/2006 - Bursa)