sedat özaltın'ın anısına...
uzatsam ellerimi usulca mezarına,
kapanan gözlerine baksam topraklar kat kat..
yanağına yaslanmış kehkeşanlar içinde,
yüzbin yıldız altında peygambere komşu yat...
şimdi baksam ardıma kim var mazide diye,
kim bu benim ömrümü bitiren yiye yiye.
heyhat! al sana gönlüm bu en büyük hediye,
akıbet yolun sonu ebedi istirahat...
z.n.
Zafer NuhoğluKayıt Tarihi : 29.10.2017 20:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zafer Nuhoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/10/29/sedat-ozaltin-in-anisina.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!