ÇOCUKLAR
Çocuklar; yaramaz ve huysuz,
Gecelerden uzak gözleri uykusuz,
Ve gülüşleri; yarından uzak,
Oyunları; kaçmak ve kovalamak…
Oyuncakları dünyaları,
Karanlık odamı aydınlatan bir mum,
Çektiğim zehrin dumanı sigaram,
Bir de yalnızlığım var odamda.
Migren gibi baş ağrım!
Bir bataklıktayım,
Sesler canlanmış bugün,
REZERVE
Taksim de, İstiklal’de bırakıyorum ruhumu,
İlerleyerek kayboluyor kalabalığın arasında,
Metroda ki insan yüzlerinde arıyorum umudumu,
Bilerek olmadığını o kalabalıkta.
Gözlerimin altına çukurlar iniyor,
SONRA BEN
Bir ızdırap ve acı,
Bulunmayanından; ilacı,
Şehir bana küs ben de ona,
Esirim, ruhumu saran acıma.
İçimi kaplayan isteksizlik,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!