Yunus Emre’nin okuma yazma bilmeyen bir derviş olduğu düşünülür; oysa bu bir yanılsamadır. Eserlerinden onun Arapça, Farsça ve aruz bildiği; bunun da ancak iyi bir medrese eğitiminden geçerek elde edileceği anlaşılıyor. Yunus, iyi bir medrese ve şeriat eğitimi aldığı halde bir yere geldiğinde her şeyi bırakıp uzak diyarlarda bir tekkeye kapılanıyor. Neden?
Mevlana da çağının en büyük din âlimlerindendir. Babası da ünlü bir bilgindir. İran’daki karışıklıklardan kaçarak Konya’ya gelir ve yerleşirler. Mevlana iyi bir medrese eğitimi görmüş ve saraylarda sözü dinlenir, hatırı sayılır bir müderris olmuştur. Taa ki Şems-i Tebrizi gelene kadar. Şems ile sabahlara kadar ve aylarca süren sohbetlere dalarlar. Bir gün Mevlana okuduğu ve yazdığı bütün kitapları bahçedeki havuza atar. Kuru bilgi neye yarar, o aşkı bulmuş ve huzura ermiştir, şimdi bütün taşlar yerli terine oturmuştur.
Yıllar önce aynı duyguyu Yunus da yaşamış ve “Ballar balını buldum kovanım yağma olsun” demişti:
yanlışlıkla bir yola gir
ne keşifler yaparsın ne buluşlar
paran olsun yeter ki
hata yapmadan öyle yol alırsın ki
aylardır yolunu gözlediğim her şey
Evinizde hiç çiçek yok muydu,
Çiçek görmedin mi sen baba?
Nasıl büyürler,
Nasıl açar çiçekler gözlerini dünyaya?
Kocaman taze bir mutluluk...
Bir gün olsun hatırlasana
Küçük, tekdüze, ürkek vuruşlar
Kafeslerde, camlarda titreşerek
Durmadan türkü söyler, ağıt yakar
Kafeslerde, camlarda titreşerek
Küçük, tekdüze, ürkek vuruşlar
çizgileri dünyanın
düz yolları
gurbete çıkar çokluk
gitmesem
mi
Koca Kızılırmak köpüre köpüre
Akıyordu,
Bir telgraf direği dibinde,
Zamanlar kadar telaşsız ve köpüksüz,
Yürüyordu,
Sivaslı bir karınca.
denize ulaşmak isteyen bir damlaydı çırpınan kor yüreğim
yıllar sonra anladı denizin ta 'içinde' çıplak olduğunu
hakikate ulaşmak isteyen bir ruhtu şu yorulmaz benliğim
neden sonra anladı kaderini kendi elleriyle yine kendisinin
oya gibi ördüğünü
bak işte, gökyüzünde bir ana
güzeller güzeli bir çocuk var kucağında
barıştır biri
özgürlük onu kucaklamış ardında
Sıkıldım İçime Düşmekten...
hangi sözcüğe dilim değse
ucu yanık bir mendil
gözlerime birikiyor
yırtıyor içimi sonra,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!