Yırttığım ömrümün beyaz sayfası
Hayalleri hücreme sığdırdım bugün
Ellerimle yıktığım umut dünyası
Gelecegi yarına hapsettim bugün
Kaygılanma desemde kendi kendime
Ecelıme seni sevmek asla vazgeçmem senden
Sensizlikse mutluluk o mutluluğu neyleyim ben
Ruhum can çekişse bu sevda yüzünden
Asla ama asla vazgeçmem senden
Elimi kolumu bağlayıp zincire vursalar
Öyle bir sevdaya düştü ki kalbim
Rotasını kaybetmiş gemi gibiyim
Öyle çok üşüyor ki bedenim
Buz dağlarına çarpmış gibiyim
Öyle bir dönüyorki başım inan ki devrilmiş kadehler gibiyim
Bir zamanlar herşeyimdin
Bak şimdi nefretim bile deilsin
Nasıl inanmışım sana
Yazıklar olsuun bana
Ne gözysaşları döktüm senin ugruna
Dertler sürüklüyor peşinden beni
Tatmadım ömrümde mutluluk deneni
Ararım içkide hergün teselli
Tanrım ne olacak benim bu halim
Bende yarattığın bi çare kulum
Satırlara sığmıyor yazdığım şiirler
Mektuplara sığmıyor yazdığım o sözler
Meğer yalanmış senin gibi sevenler
Söylesene nasıl ağlamasın şimdi bu gözler
Ben gidiyorum yarim artık bu elden
Hayat bir han ben bir yolcu
Elbet biter vatan borcu
Eğer ölürsem annecim
Unutma sen bu oğlunu
Belki dağlarda gezerim
Yanan sigaram hiç sönmesin
Elimden kadehim hiç düşmesin
Hayalin gözümden hiç gitmesin
Bu gece ben çok dertliyim
Çılgına döndüm seni düşünmekten
Durgun sular gibi akıpta durulan
Yüreğinden vuran değil vurulan
Hizmetine ikram diye sunulan
Bir sevdanın mahkumuyum gardiyan
Ovalarda çaylarda tay gibi
Yıkıldı umutlarım kayboldu yarınlarım
Şimdi nerde söyleyin o vefasız aşkım
Demek herşey yalanmış kaçıp gitmek kolaymış
Bendeğil sevdiği meğerse paraymış
Bir gören yokmu halimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!