Sedat Büyük Şiirleri - Şair Sedat Büyük

Hükmetsem de cihana karşında düşer tacım,
Nasıl bir derttir ki bu dinmek bilmiyor acım.
Elim kolum bağlanmış bu sensizlik tahtına,
Tüm dünya huzurumda, bense sana muhtacım...

Temmuz 2003

Güzel kelimesi seni anlatır,
Yazmazdı lügatta sen olmasaydın.
Ne kadim destanlar ne de bir satır
Olurdu sanatta sen olmasaydın.

Görmedi böyle bir güzellik tarih,

Öyle bir dünya ki bu gülmek zarar, hüzün kâr,
Bir nam gerekse şayet adım olsun hüzünkâr...

Bir veda şarkısında inliyor tatlı sesin,
Söyle gözlerin neden haykırarak bakıyor?
Solgun dudaklarını titretirken nefesin,
İki damla elveda yanağından akıyor...

Gideceksin... Kal desem bir duadan farkı ne?

Kar yağıyor saçlarıma,
Hava soğuk, üşüyorum.
Bir çığ gibi gözlerinden
Karanlığa düşüyorum.

Yürüyorum kar içinde,

Güneş mumdan farksızdı saçlarının yanında,
Okyanustan derindi gözlerinin mavisi...
Dudağındaki allık yoktu ceylan kanında,
Bir güzellik perisi, hüzün kraliçesi...

Onu mahzun görünce utanırdı melekler,

Yüreğimi dövdüm sabır örsünde,
Az mı ödediğim bu ağır bedel?
Gel... Ki ben bir ömür bıraktım dünde,
Mevsimler hazana ermeden evvel.

Gelmeni bekledim asırlar boyu,