Artvin Yusufeli Günyayla Köyü doğumlu.
Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesinden 1984 yılında mezun oldu.
Özel Finans Kurumlarında yönetici olarak görev aldı.
Halen Ankara Büyükşehir Belediyesinde danışman olarak çalışmaktadır.
Evlidir. üç oğlu vardır.
Memleketini ve köyünü çok sever.
Dağlar yankı verir dalgalarına
Dağılsın dalgalar coş Karadeniz
Çağlar, iniverir kıyılarına
Sana eren sular hoş Karadeniz
Ruhunu okşasın çay bahçeleri
Aşılmazları aştık
Dolunmazları taştık
Dört cephede savaştık
Kurduk Cumhuriyeti
Elde süngü ve tüfek
Sen yağmurun damlası ol
Ben de gözümün yaşı
Hasretine ağlayalım gel,,,
Sen göklerden süzül damla damla
Ben gözlerimden.,
Gönlümüzle görürüz biz
Özür bunun neresinde
Sevgimizle yürürüz biz
Özür bunun neresinde
Ne kimseye kastımız var
Bir yüreğine baktım
Bir de bana
Bir yüreğime baktım
Bir de sana
Birşeyler dönüyor farkındayım
Hissediyorum
Bir avuç masuma, bir koca devlet
Zulüm mü istersin, Gazze’yi seyret
Göklerde bombalar bak boncuk boncuk
Oyuncak değildir, sevinme çocuk
Beni benden aldı gitti ince belin rüyası
Ne yapayım yüreğime söz geçmiyor güzelim
Gözlerinin elasıdır şu başımın belası
Ne yapayım yüreğime söz geçmiyor güzelim
Kara kaşın yaylarına kirpiklerin okları
Gülüyordu doğarken
El alem, sen ağlarken
Ruhunu öyle ver ki
Gülesin, el ağlarken
Bin kere tevbeni bozmuş olsan da
Umudu yitirme Mevla’dan yana
Unutma yakındır o senden sana
İnsanı özüne götürür bu yol
Yine gel yine gel ne olursan ol
Sevdamın başı dumanlı hasretim isyan eder
Yüreğim bin parça olmuş her biri seni söyler
Sensizliğin acısını paylaşırız sabrımla
Umudum beni omuzlar,hayalim sana gider.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!