Sedası Hüzünkar Çıtkırıldım Dünya

gözyaşlarımızda
saklı avurdu şişkin dünya
sessiz sessiz akar söz pınarlarından
heba olup gider kolay değil anlaşılamaz
değeri bilinmeyen bir mücevher gibi
atıl zamanlarda yok olup tükenip gider
istenmeyen yolcu sırtında dağ gibi kambur
beli bükülüp gider insan

unutulmuş resimlerin parmak uçlarında kırılgan
uçuşan hayalleri sararmış solmuş aşklarda kül insan
hanesi kayıp mektuplar gibi yırtılıp sokaklara atılan
göğün gözlerinden boşalan kan gibi hep zulümlerde
sırılsıklam kar yağmurlarında erken doğan güneşlerde
kapanmayan yaralarda pul pul dökülen insan

göklere uzanan bir göz bir söz bir dal gibi
boşluğun koynunda tiz çığlıklarda güz yaprakları
vakti geldiğinde paydosun kayıtsız bir toz bulutunda
renk değiştirip tersyüz olup
çekip gider insan

ayşe uçar
17082023