Biçare avare ve şaşkın dolaşıyorken,
İl,ilçe,kasaba,köy,mahalle demeden,
Neye düçar olacağını,bilmeden ben.
Labirentler içinde,kaybolmak üzereyken,
Işık tutup aydınlattın karanlık olan yolumu.
Issız bir vadide,arıyorken yitiğimi,yarimi.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Kaybolmak üzereyken yaşama yeniden tutunabilmek yeniden doğuş gibidir.Ne mutlu bu duygulara yaşattırana.
Kutlarım.Güzel bir şiir.
Canın, Cananın,Sevgili sedan olurda birgün giderse senden , tekrar o karanlık yollarına dönmemen dileği ile ...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta