Öğrenebildiğim bir hiçtin
Gelen saniyelerde giden yılları içtin
Göz kapakları içinde
Yorgun bir tablo çizdin
Yeni boyanmış bir duvara
Hayalimdeki seni kazıdım
Kalın bir perde çektim gözlerime
Sahnelere gölgen bile düşmesin diye
Yüzüne bakamıyordum ayrıca
Güneş vurmasa'da olurdu bana
Çiçekler yine solacaktı çünkü
Çünkü ben yine gölgede kalacaktım
Gözlerin pencerem olmuş
Bekliyorum gecenin gölgesinde
Gözlerinde ben Leyla sen Mecnun
Dilek tutarcasına ellerini
Kayıp gitmeden meçhule
Konuşkan mı konuşkan
Düşünceler var zihni halimde
Hüzünlü ve sessiz bir güfteyle
Uzun mu uzaklara
Rüyalar var uyanırcasına
Hayallerle dolu bir cümleyle
Sana açılan kapılarda
Varılmayan gurbet yoktur
Dalıp giden gözlerimde
Sanadır bütün bakışlar
Niye?
Çünkü seni içimden geçirdim
Muhatap aradım kendime
Caddelerden geçtim
Arka sokaklara girdim gönlümde
Sen çıktın karşıma uzun saçlı delikanlı
Yollar yaprak dökümüydü
Çocuk gülüşleri çıkmaz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!