Seda Şiiri - Halil Aydın

SEDA
Ne boşuna düşersin
Şu yalan dünya telaşına
Hiç beklemediğin bir anda
Kim bilir neler, neler gelir başına
Geride açılarla karışık
Ahlar!, eyvah ‘ar kalır
Saltanatına, malına güvenme
Veren çeker alır altından
Kendini boşlukta sanırsın
O alkışlar, o şakşaklar biter
Senin için ölürüm diyenler susar
O dostluklar düşmanlığa döner
O gülüşler, o ikramlar biter
Kimler geldi kimler geçti
Onlar da geldikleri gittiler
Hani nerede Muhteşem Süleymanlar
Hani nerede Hürrem Sultanlar
Hani nerede Saddamlar
Hani nere de o saraylar o ihtişamlar
Hani haremler kurmuşlardı çocukları
Haraları atları arabaları çeşit çeşitti
Giysilerini, altınlarını, atlarını
Fakir fukaralar bindi, yağmaladı
Enver Sedat tilki gibi kafeste sorguya çekildi
Mazide sade bir sedaları kaldı
Ayaklarına halılar serilmişti
İşleri biten ülkeler sığınma hakkı bile vermedi
Hep bu düze böyle gitmez
Bu günler, yarınlara sessizce veda eder
Gözlerinde yavaş, gök kuşağı söner
En görkemli çelenler başucuna konsa da
O sevenlerin kara toprağa
Seni koyup giderler
Her gelen gidicidir
Nice tahtlar sahibi olanla gittiler
Hak yeme, ulufe dağıtma
Sadece adaletin baki kalır
HALİL AYDIN (Sizden biri)