Seçtiklerim5 Şiiri - Tamay Önal Polat

DEMOKRASİDEN TEKNOKRASİYE KAPİTALİZMİN SONU

Borçlarını ödeyemedikleri için seçilmiş Başkanları istifa etti, yerlerine AB Merkez Bankası, IMF ve ABnin büyük alacaklıları Almanya ile Fransanın onayladığı teknokratlar atandı...

Yunanistanda Yorgo Papaendrounun yerine Lukas Papadimos, İtalyada ise Berlusconinin yerine Mario Monti.

Bunlar, kamuoyuna yansıtıldığı gibi ölüyü diriltme yeteneğine sahip büyücüler değil ki, zaten öyle bir hedefleri de yok.

Bu teknokratlar, ülkelerinin, ABnin alacaklı ülkelerine olan borçlarını ödeyebilmeleri için, yeni bulunacak kredilerin (borçların) uygun kullanılması için seçildiler.

Bir tür bekçi! Bu para bekçileri, ABnin o dillere destan refah ve demokrasi yanılsaması içinde bugüne kadar sürdürdükleri yaşam standardını kısıtlayacak ve yeniden düzenleyecek.
Benzetmek gerekirse Kemal Derviş gibi...

ABDE SON DURUM

ABDnin durumuna gelince...

Bilindiği gibi ABD ekonomisinin lokomotifi silah endüstrisi... Ama daha önemlisi ABDnin silah bağımlısı olması. Çünkü enerji ve doğalgaz kaynakları üzerindeki denetimini silah zoruyla sürdürüyor. Dünyanın en borçlu ülkesi durumunda.

Wall Street Journalda P.C. Roberts tarafından yazılan Kıyamete Giden Yol adlı makalede ABD ekonomisinin durumu şöyle özetleniyor:

Ekonomik göstergeler, ölçme sisteminden dolayı gerçekleri yansıtmıyor, işsizlik oranı ve enflasyon sanıldığından çok daha yüksek. Teşvik paketlerinin dışında bankalara ABD gayri safi milli hasılasından daha büyük miktarda kaynak aktarıldı. Devletin borçları artarken krizden çıkmakta başarısız kalındı.
ABD şu an Çin ve Rusya ile Ortadoğuda enerji kaynakları üzerinde hakimiyet mücadelesi veriyor ve onları etkisizleştirmeye çalışıyor. Onlarla karşı karşıya gelmemek için de Arap protestolarını paravan olarak kullanıyor. (...) Geçmişte her zaman savaşa yol açmış olan büyük oyun yeniden sahnelenmektedir. (Paul Craing oberts, The Road to Armageddon, http:www.counter_pounch.org/)

TEKKÜR MÜ EDECEK

Bazı ekonomistler bu krizi 1929 krizine benzetiyorlar. Ancak 1929 Avrupa ve Amerika merkezli olan küresel bir kriz. Dahası 1929 krizi, J.Maynard Keynes’in de öngördüğü gibi 2. Dünya Savaşı’nı getirdi ve savaşın yarattığı yeni düzenle çözüldü. Bugün, ülkelerin nikleer gücü, benzer bir savaşı olanaksız kılmaktadır. Bunun yerine de lokal çalışma ve iç savaşlar çıkarılarak doğal zenginliklere el konulmaktadır. Fakat gelinen noktada bu savaşlardan sonra kurulan yeni devlet yapılarında yeni ve sorumsuz bir ekonomik sistemin ihtiyacı olan istikrarın yakalanması konusunda başarılı olunamadığı görülmektedir.

Çıkarılan her ayaklanma, devirilen her yönetim veya atanan her teknokrat sadece kaçınılmaz sonu biraz daha geciktirmeye yaramaktadır. Çözüm değildir.

Yani küresel kapitalizm, yıkılmaktadır. Bakın Avrupa sokaklarına veya Wall Street’e, bizim liberallerin yıllardır ballandıra ballandıra anlattıkları o hayali demokrasiden eser var mı?

Mehmet Yiğittürk

Odatv.com