Avuçlarımda renkler
ellerimi gizliyorum senden
Gül kokuyor
saklanamıyor çiçekler
Versem mi vermesem mi derken
Ver diye bacağıma yapışıyor karttaki minikler
Adım adım
Kulaç kulaç
Gözümde tüttün sen
Düşlerken düşüncemde
Gerçeğimle tüttün sen
Dokundum
Bir güvercin
Yüzyıllarca uçmuş da
Çakıl taşlarında sıçrayarak yürüyor
Şimdi
kıyıda
tam karşımda
Karaya çalan yeşil gözlerin
Döküldü yine yola
Bu yıl da sonbaharla
Zeytin yağmuru dinmiyor ardından
Süzülüyor
izi ezik
Muğla’nın gözbebeği
Türkiye’nin incisi
Koylarınla kucaklarsın bizi
mavinle beyazın okşarken içimizi
Sımsıkı sarar mandalina ağaçları
dalları kol sanki
Kimi kez yazacak gibiyim seni
Kimi kez besteleyecek
Çizecek gibiyim kimi kez
Her nasılsa inan
Boyasam diyorum
Geceyle sarmaş dolaş ezgiler
Sevişiyor
Çakmak gözlerdeki kıvılcım
Tutuşturmuş yürekleri bir kez
Uzan renklerime
Dokun uzaktan tenime
Saracak diye
Sarıldım gecelere
Seni düşlerken yarınlarda
Göz eriminde doğdu gece
Tükenmeyen aylarla ben
Bekledik yine de güneşi
Kutsal bir gündü akşama doğru
Top patladı patlayacak
Başıboş geziniyordu sokak
Giderek yalnızlaşırken ışıklar
Ürküp uçuştu minareler
Uçmak istedim ben de candan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!