Seçimsiz Mahkumiyet Şiiri - Hüseyin Özdemir

Süslü eskici dükkanlarının pişmanlıkları
Dolambaçlı sokak başlarında
Her tezgahta satışa çıkarılmış anılar
Kan sesli geceler kabus habercileri
Nalsız atlarla ulaştırır
Nallı atların yelelerini
Çok uzun boşlukta bırakır
Bakır mendilli kömürcülerin umutlarını
Taa uzaklarda
En yakında geçti var olma zamanım
Hep hasreti seçti sofralarımız
Zamansız anlar gibi
Erişmeye ramak kala
Ulaşılmaz bir Dağ’a çok az
Ellerimin değeceği
Dudaklarım kadar yakın
Çiçek gülüşlü yıllara
Duyarsızlaştı ayak izleri
Özlemim ben
Bütün duyguların girdaplarında
Hala ansızlığı yaşıyorum
Anlamak istiyorsan
Anlamsızlaştırdıklarını
Körpe alınganlıkların yörüngelerinde
Üşengeç, çekinik yoksulluğuma bak
Ben toprağın oğluyum
Toprak benim değil
Seçimsizliğim mahkumiyettir
Alışılmiş dizgelere
Kuşa kanadı kadar yakın
Işık yılı saniyeler
Hücre demirli öfkeler
Yosun sarhoşluğunda geziniyor aylak
Yalın ayak,uçuk sevinçler
Ve her yerde umutsuzluğun mekanları
Bütün toplamlardan daha çok
Çaresizliğin amansız sesi
30.05.2012
Hüseyin Özdemir