Seçilmiş Yolcular Şiiri - Ali Işık 2

ömrü kadehe döktüm,ağu oldu içmedim.
düşecek yaprak gibi,gidenleri seyrettim
nereye be demeden, ansızın gidenlerdi
ne varsa şu ölümde,hepside sevdiğimdi.

imrenirdim sessizce,gidenleri gördükce
ayrı bir suskunluktur,bakışlar perdelice.
aynı istikamete binlerce dost yolladım
makam mevki demeden hiç şikayet duymadım.

o koskoca insanlar,boyunca tabuttaydı,
yaşadığı her anı kısacık bir rüyaydı.
birkaç saniye ömür,biteceği anı yok
sonsuzluk bu değilse,sonunda sonsuzluk çok

yaratılış ayrı bir ibreti alemdedir
başıboş değilsinya,misalin peyganberdir.
nedir benim eyvahım ölümü tadacaksam,
ağuyu bal ederim,hayvan değil insansam.

ilahi tüm doğrular benim için çizilmiş
insan,birkere yaşar,imtihanım vahiymiş.
tutamadığın ömür,bir an sana emanet
sorguların çetindir,mükafat, sonsuz cennet.

habersizce gidenler seçilmiş yolculardır
Şu ölümler ne garip,sanki biraz yaradır.
sessizce akan yaşlar,şaşkınca hengameler
vuslata özlem olsun,oradadır peygamber.