Bir kuş uçsa Bağdat'tan
Uzanır yağmurlar tâ genzime doğru
Varım,vardım ve artık yokum.
Ve düşünmek ki ölümden hallice
Düşünmek ki,gelir hep,
Yaşamdan sonra
Bu Akdeniz'in ılıman kıyıları
Ve kavgası
Dövülen dalgaları,
Evet değil limanları
Bu Akdeniz ki bir çocuk.
Ellerinde balonları,
Düşünmek ki gelir hep
Salındıktan sonra.
Hayat,
Çektiğim nefes ciğerlerime,
Hem de hiç sormadan, yanılmadan, yanmadan.
Bir şiir yazılan,tıpkı ben gibi
Anlaşılmadan
Ölüm, ölüm ki gelir önce
Hiç yaşanmadan.
Azı dişlerinden kazı hayvanların etini
Sen ki bir hayal kadar kalırsın kıyı köşelerinde
Ve bir adam,kürek ellerinde
Artık bir soru işareti (?) Bir yudum su
Sen ki taş, sen ki hava
Sen ki gezen bir ruh bu sokaklarda.
Seçil!
Ama seçme bir sırça kafesi
Evet... köşkü değil,bir aptallık abidesi
Sen ki son kez yaşa bu sabah uyandığında
Son kez zaman,
Boynundan asıldığında
Oku bir şiiri,
Anla,
Bir kez olsun otur zamanla
Bir kuş ol uç Bağdat'ta.
Sen ki bir yaşamsın...
Kayıt Tarihi : 16.4.2021 06:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Herkesin kendi hikayesi.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!