Şecerename Şiiri - İbrahim Bayraktar

Sene-i Miladi bindörtyüzelli, Fatih dönemi,
O zamanlardan belliymiş Anadolu’nun önemi.

Horasan erenlerinden Seyit Yahya denilen zât,
Hamza Sultan Veliyi göndermiş İstanbul’dan bizzat.

Derlesin toplasın, Anadolu’yu irşat eylesin,
Sadık-ül kelâmını bir bir insanlara söylesin.

Hz. Hamza ki; ilimde, fende bulunmaz derya.
Üstelik de sıdk-ı selim ile bağlanmış Mevlâ’ya.

Sıvamış kolları Hz. Hamza, "Ya Allah" demiş!
Sabr-ı cemil ile çabalamış, çok yollar kat etmiş.

Bakmış ki; ahali kendi halinde, fenden bihaber,
Her biri değişik mezralarda yaşarlar derbeder.

Küçükkaracaören, Yeniceköy, Taşköy, Yanpınar;
Çartözü, Paşaköyönü, Eres, Kovanlık, Hoşlambar.

Önce cem etmiş insanları, bir araya getirmiş,
Atkaracalar’ın temeli o günlerde atılmış.

Kalplere nakış nakış vatan sevgisini işlemiş,
Obaları, kabileleri birbiriyle eşlemiş.

Himmet sizden, inayeti Yüce Allah’tandır demiş,
Bugünkü caminin yerine bir de mescit yaptırmış.

İstemiş insanlar her zaman bir arada olsunlar.
Hiç olmazsa namazlarını cemaatle kılsınlar.

Daha sonra da medresenin yapımına koyulmuş.
Hizmetleri kısa zamanda havalide duyulmuş.

Onca talebeye ilim, irfan şerbeti içtirmiş.
Habib-i Karamani’yi, Yedileri yetiştirmiş.

Yıl binbeşyüz de ebedi âleme göçmüş dünyadan.
O tarihten beri eserini gözler Hoşlambar’dan.

22.06.2006 / ANKARA