ŞECEREM
Dedem Hacı Mehmet babamsa Latif
Karaşıh adlı köyde doğmuşum ben
Ninem Ayşe imiş anamsa Elif
Ailede en son çocukmuşum ben.
Dört kardeşmişler rahmetli pederim
Yusuf ve Osman benim emmilerim
Tek Osman amcamı gördü gözlerim
Yinede ne şanslı bir kulmuşum ben.
Keziban… Üç kardeşin bir bacısı
Erken göçmüş çıkmaz içten acısı
Akraba, hısım kim? Bilmez bazısı
Şükür hepsiyle hemhal olmuşum ben.
Bir anadan tam on evlat dile kolay
Beşi oğlan beşi kız, vay anam vay!
Üstüne üstlük birde yokluğu say
Düşündükçe saç baş yolmuşum ben.
İlk, orta, lise ve askerlik derken
Hayat böyle doludizgin giderken
Ana dilimi zar zor hecelerken
Birden kendimi şair bulmuşum ben.
HALİL MANUŞ
Halil ManuşKayıt Tarihi : 7.10.2010 16:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!