Şecere Şiiri - Kenan Çarboğa

Köyüm Seydinali, ilçem Gemerek
Yiğitlerin harman yerinden geldim
Vatan, din aşkıyla çırpınan yürek
Ben muazzam Sivas şarından geldim

Babam; Durdu Mehmet, rençperlik işi
Anam Döndü ile bir idi yaşı
Yetirip büyüttü altı gardaşı
Dünyaya namus u arından geldim

Dedem; Türkmen Beyi Havur’un Durdu
Çukurova, Halep kışlağı, yurdu
Uzunyayla derler yaylağı vardı
At sürüp yelinden, karından geldim

Sonra o yurtlara iskân diyerek
Türkmen’den gayrıya mesken diyerek
Özüme ateşten göynek giyerek
Göç denen cehennem narından geldim

Evvelce de göçtüm ilimden bazı
Demir dağ büyütüp emzirdi bizi
Gök yeleli börü açınca izi
Dağları eriten harından geldim

Selçuklu, Osmanlı alın yazımdı
Alparslan, Ertuğrul iki gözümdü
Eğilmeyen başım, çökmez dizimdi
Çağ açıp kapayan ferinden geldim

Dede Korkut bağışladı adımı
Kolca kopuz düşürmedi yâdımı
Dergâhından içtim fetih yudumu
Yesi’nin en ulu pirinden geldim

Soyumun tarihi daha öteden
Münezzeh tutulmuş şirkten, hatadan
Zülkarneyn denilen Oğuz Ata’dan
Saltuk Buğra denen torundan geldim

Muhammed Mustafa canım, habibim
Varlığın sebebi, gönül tabibim
Hilkat çamuruma üfürdü Rabbim
Âleme Mevla’nın nurundan geldim