yaşamın kanunuydu bu
büyükler yerdi küçükleri
açlıktı asıl mesele
ama dokunuyordu bazı şeyler mideye
yine de yedi insanoğlu
ne bulduysa indirdi mideye
adem in yediği gibi elmayı
Ateş gibi bir nehr akıyordu
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Devamını Oku
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
dünyanın acımasızlığı, anlamsızlığını güzel anlatmışsın her ne kadar karamsar da olsa..ama hayat zaten kapkara.. hiç bişey göründüğü gibi değil ki.. saatlerce sürücek derin bir felsefik sohbete gider bu işin sonu. ben hemen kessem iyi olucak.. kısaca yüreğinin sesini dinle ama aklına da danış diyorum.. fikir ve vicdan muhasebesi.. sevgiler..
bu işin bir başka yolu da olmalı..
Açlık değil, aç gözlülüktü dostum asıl mesele,
Bazıları tıksırıncaya kadar yemese, adil paylaşım'da hepimize yeter bu dünya..
Yiyin efendiler yiyin, diyen ziya paşanın ruhu şad olsun. teşekkürler şair.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta