Secdelerim Yaprak Kokuluydu

Gene bir Cuma günüydü
davetine uyup varmışım mescide
uzunca bir yokuşun ortası
yolun kenarı, bir tepe üstünde
şehrin münzevi bir köşesinde
mübarek dut ağacı sütrem
seccadem, güneş renkli yapraklardı...

Bir Cuma vakti, bir İslam diyarı
ne ses cihazı, ne kıraati ala idi Nazm-ı Celilin
bir namazlık sükutu çok gördü gürültüsü yolun
yine de bozulmadı insicamım
zira secdelerim yaprak kokuluydu…

Memleket isterim, mescitleri meydan gibi
meydanları mescit olsun
dallarda kuşlar, sebillerde çocuklar oynasın
ezan-ı Muhammedi okununca çarşıları, yolları sussun
havada bir huşu, gönüllerimiz şad olsun
çimenler, yapraklar seccademiz olsun…