Secdenin karanlığından bakıyorsun, sıcacık güneş gözlerinde... Sosyetesini yitirmiş şehirlerin donukluğunu aratmayan nefesleri ısıtıyor sesin... Samimiyetin yaldızlı günahlarla savaşa tutuşmuş... Dualar dökülmüş her yana... bilmiyorsun... Toplayıp atamıyorsun...
Gelecek mi rüyalarında... Geçmiş mi yaşananlar... Hiç durmadan gerçeğe gidiyor hayallerin.. Sanki bitmeyen bir büyü yazıyorsun safrandan kaybolmuş ciltlere... Paylaştığın samimiyet mi, bilmeden işlediğin günah mı? ..
Görmediğin, göremeyeceğin kalplere inanıyor bir yanın... Bir yanın aynada inanmadığın... Bazen de camdan bakakaldığın. Ve öbür yanın reddedemediğin mirasın...
İlacını taşıdığın dertlerin var... Arayınca bulduğun şifaların... Neresindesin hayatın? Başın da mı heyecanın... Yada ortasından mı başladın ya da sonunda mısın korkmadığın... Yoksa her an içinde mi kışın ve baharın? ..
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
