Secde Eden Nadanlar? Şiiri - Cihat Şahin

Hak mabuda yaparlar, secdeleri adamlar
Etmez buna tenezzül(!) mösyölerle, madamlar.
Komplekslere kaptırır(!) mukallitler kendini,
Tek Allah’ı bırakıp, gayr’a tapar nadanlar!

Kimi tapar kadına(!) rükû eder zenneye(!)
Karısının emriyle, fırça atar(!) anneye.
Kimi tapar makama(!) kimi tapar paraya(!)
Bilmiyorum gerçekten, tapıyorsun sen neye?

Pek çokları hevayı, ilah(!) yapar sadece,
Memnu hazdan dem vurur, dilindeki her hece.
Gelmez akla yaratan, bilmez ona ibadet,
El açıp ta yalvarmaz, mevlasına bir gece.

Kimi meftun müziğe, sırf onunla avunur(!)
Müzik ruha gıdaymış(!) hep bu tezi savunur.
Bu aşk(!) ile yönelir, gayri meşru yollara,
Bataklara batınca, nedametle dövünür.

“Secde etmez ins, inse! ” Böyle diyor peygamber.
Sadakte ve natakte! Onun sözü; misk, amber.
“Şayet mümkün olsaydı; hanım beye ederdi! ”
Bilmeyenler öğrensin, son Resulden bu haber!

Secde Hakka yaraşır! Mahlûkata yaraşmaz!
Her şuurlu Müslüman, şu rotadan hiç şaşmaz.
Kim ister ki zilleti, izzet onu beklerken?
Akil düşüp zillete, Rab şaşırıp had aşmaz.

Cihat ŞAHİN
31.07.2010-İZMİR