Secde Şiiri - Sedat Döleksöz

Aczini ayan eden kulların edası,
Kollarını yere batıran ilahi duruştur:
Secde.

"Elif"ti dimdikti, "dal" oldu eğildi.
"Mim"le "adem"in kemaline erdi kamil
Yerde.

Kibir ateşinden azat edip bedenini,
Rahmet penceresine açıldı görünmez
Perde.

Uçacak kanatlar eridi yakıcı günahla
Bizi arşa çıkaracak masum imanımız
Nerde?

Bir kapanış değil açılıştır sevenine,
Nice deva bulunur gönüldeki onulmaz
Derde.

Hakikattir bilemez varmayan lezzeti,
Sekinet pınarı akıtır bal misali her
Ferde.

Bu vuslat yaş akıtır susuz gözlere.
Kim demiş ağlayamam erkeklik var
Serde.

Ömür yolu kıldan ince ateşten sıcak,
Yürüdüğün ayaklar hayır da getirir
Şer de.

Şayet ölüm gelecekse ürperten sesle,
Beni bu cezbe ile kanatlasın sıcak
Tende.

Özünü yitiren kalbini kuşatmış ecel.
Hadi gafletini ömrüne heba etme
Sen de.