uzunca bir zamanın ardından
doğaya çıktım
toprakla buluştum
kimyamı değiştirdi toprak kokusu
zihnimi açtı rüzgar
unuttum,gamı kederi
meydan okudum
boş bulunca meydanı
hiç bir şeyin anlamı yoktu
ve de kıymeti
bilmem ki dünyanın kaç kuruştu ederi
birtek olan yaratanı andım
bir de kaderimdeki seni sevgili...
ayaklarım yerdeydi
alnım toprağa değdi
başım göğe erdi...
Kayıt Tarihi : 10.5.2014 21:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arap Kurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/10/secde-51.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!