Eyvah! gözyaşları karlı dağlara düştü…
Umutlarımı söndürdü yüreğimi üşüttü.
Dokunmayın kuruyan yapraklarıma,
Savurmasın onları esen fırtına,
Dağılın, yeter artık kalabalıklar!
Teselli değil, yankılanan ağıtlar,
Şimdi ise karın korkunç soğuğu var;
Cefa çekmeden ulaşılmaz yar,
Gül,gül olamazdı olmasa hâr…
İbret alın, bakın tüten dumanıma,
Seccademi serdim Tacettin dergahına.
Kayıt Tarihi : 2.4.2009 22:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)