Seccade Şiiri - Zafer Nuhoğlu

üstadı alnından öpen seccade,
bu gece yatsıda beni de öptü.
Subhane Rabbiye'l-a’la dedimde,
dağlar seccademe bin kez diz çöktü...

ne küçük varlıkmış adem’in oğlu,
upuzun uzanmış yatar dosdoğru,
bin yangın içinde kaynarken böğrü,
bulutlar ağladı, bir tas su döktü...

işte aşk böyle bir kitaba benzer,
her türlü benliği, aşk ile ezer.
ruhum, bilmem hangi kat gökte gezer,
bildiğim, yanımda hiç kimsem yoktu...

ben böyle sonumu beklerken köyde,
hasret cayır cayır yakarken bir de,
geç kalan sevgili, nerdesin söyle,
özlemin içimde vallahi çoktu...

gözümden aksa da sabah namazı,
düşlerime yenik düşerim bazı,
okşar yanağımı sitemi, nazı,
her bad-ı sabada, kabrimin otu...
z.n. gülderen 2019