Bana hep son satırlar yazıyordun sevgili. Maziye bir anı daha eklediğini bilmeden yazdığın anlarda, ben silmeye çalışıyordum hafızamda sana dair ne varsa. O kadar yerdeki içimdeki kalıntıların… Ve öylesine çok şeye girmişsin ki sevgili...Kaç defa yeniden bakındıysam kalan bir şeyler var mı diye, en olmadık yerlerden çıkıveriyordu gülümseyişin.
Yorgunluğum ve içimdeki incinmişlik tütünün tanımı...Keyifsiz bir nida, ciğerlerimde dolasan sigaramın dumanı… Ve avare idi aklımın bir köşesine çakılı hatıraların. Oysa ne büyük gafletlere yelken açmiş yüreğim! Senden ve anılarından uzaklaşabileceğimi düşünerek uyamaya çalışmak,ne büyük bir yanılgı...
Zoraki yumduğum göz kapaklarımdan, yastığıma süzülen bir damla yaş ile uyandım. Bir yumuşak el hissettim yanaklarımdaki nemleri silmeye çalışan. Ufak, bembeyaz ve yumuşacık bir kadın elinin dışı dolaştı yanaklarımda. Öylesine şefkat dolu ve öylesine kadınsı bir dokunuştu ki… Bilemezsin! Senin hissedebilmen kadar benimde anlatabilmem zor...
İrkilip, hoş geldin demek istedim sana. Diyemedim. Sen gidersin diye korksam da… Sustum. Başucumda, saçlarımı okşayan avuçlarının sıcaklığı ile uykuyu kucaklamıştı göz kapaklarım. O kadar huzur dolu ve o kadar sıcaktın ki sevgili… Yanaklarımda gözyaşımın nemini silen ellerin, şimdi sıcaklığınla terlemeye başlayan alnımın konuğu.
Tamamını Oku
süperrrr bir yazı...duygular o kadar açıkca yazılmış ki bir çok insana tercüman olmuşsunuz...sevgi dolu hasret dolu acı gözyaşı aşk bu olsa gerek karmakarışık...onunla uyanmanız dileğiyle...:)))
'Bilmiyorum, senle ne yapsam…'
Kim biliyor ki ??
Güzel yazı,
Teşekkürler...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta