Acılar bizi öldürmeyecek çocuk..
Ama kör, sağır, dilsiz eyleyecek bütün mutluluklara...
Elde değil; tattıysan bir kere tadını o dil yakan acının;
Yanacak ciğerlerin, tutuşacak kalbin,
Eriyecek damarların ağır ağır..
Ama öldürmeyecek..
Kim elini vicdanına koyar ki konan eller kirlenmişse bir kere küçük bir beden üzerinde..
Kim anlar acizliğini bir varoluşun yokluğuna düşen küçük bir yüreğin..
Ve ne kalır geriye üstüne çullanan bedenin,yüreğine tecavüz eden bir çift göz bebeğinin acı hatırasından başka..
Ama sanmayasın ki kadın yıkılır da düşer, ezilir de susar...
Sanmayasın ki bırakmış kendini bir asi rüzgarın soğuk tenine..
Umudun dallarına tutunmuştur sapa sağlam
Gözlerim arıyor sesinizi...
Bazen yalnızlığımda buluyorum, bazen karanlıkta,
Bazen en çaresiz olduğum anlarda...
Ama varsınız işte oradasınız biliyorum...
Kalbimin en ücra köşelerine,
Damarlarımın arasına, kanımın pıhtısına sakladım sizi...
Ah nasıl özlüyorum seni bilsen..
Yüreğim sancıyor, gözlerim yanıyor adını andıkça...
Umut diyorum, sabır diyorum ama başaramıyorum...
Sen olmayınca umut unut oluveriyor sabır kahır a dönüşüyor
Ve dökülüyor canlar birer birer toprağa usulca..
Sesim(iz) çıkmıyor...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!