perdeleri açın
güneş girsin içeri
çok yıllar oldu sanki
görmüyorum bu güzelliği
asi sevgimi dağıt kır parçala durma! !
yıllar oldu..
eski bir şarkıya değdi
sesim
çilek kokulu bir sabaha uyandım
nerdesin?
sokak lar cıvıl cıvıl bugün
yokluğunun kaçıncı günü
tanıdık eski yüzün
ne kadar yakın bana
anlamadığım bir kaç söz
içimi ısıtmadı..
yüzündeki hüzün
akıllıca kaybolmaktı.
şimdi gözlerinle
ağladım
eski bir şarkıydı bu
ezgisiyle mutlu olduğum
eski sözcüklerdi..
yine senli konuşmalardayım işte
kaç kere oldu
aklımdasın baba
hüzün duvarlarına
ne kadar isyan etsemde
katlanamıyorum acına
sensiz buraların tadı başka
O gece
Ellerim koynumda,
Tüm yitirdiklerim
Beynimde damarlarımda
öylece oturup seni bekledim.
Heryer emniyetsizdi,
herşey ne zaman değişti
gördüğüm kır çiçekleri burda mıdır?
şimdi..
bir ana bağlı zaman
bir anlık susmalara
inanmak bile istemediğin
uzun ağlayışlar bıraktın bana
tüm sokak köşelerini keserken soluğun
hani bir ağaçsındır
ve baharına hasretsindir mevsimlerin
dönüşünü böyle bekliyorum
öyle açmak istiyorum
bir gün ıssızca gireceğim düşüne
ölüm duvarları sessiz
sımsıkı sarılacağım
hiç bırakmayacakmış gibi
gözlerime bak
bir gece ansızın bir gece
İstasyondaki sarı ışık
Son yolculuk.
O benden bihaber
Hiç gitmeyeceksin sanmıştım
Sarı ışık
Yanmasın bir daha
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!