Şebingülü Sevdası Şiiri - Nihat Malkoç

Gönüller bayram yeri, güller kıyama durur
Bahar gelir rengârenk açarsın Şebingülü! ...
Gülistanda açan gül, göz zevkini doyurur
Kokunu dört bir yana saçarsın Şebingülü! ...

Canımıza can katar, can içre saklı özün
Dikenlerin içinde yaşla dolmasın gözün
Sonbahar geldiğinde solmasın güzel yüzün
Hoyrat esen rüzgârdan kaçarsın Şebingülü! ...

Ne de sıkı sarılır kara toprağa kökün
Çiçeğe durur dallar, baharda eyler sökün
Hoşnutsun aşk derdinden, kurşundan ağır yükün
Söner sevdanın mumu, nâçarsın Şebingülü! ...

Güle titreme alır, ayan olunca sırlar
Gittikçe derinleşir yüreklerde nasırlar
Vazgeçmez bülbül gülden geçse onca asırlar…
Aşktan yana olanı, seçersin Şebingülü! ...

Şafakta kanar güller, kan bulaşır hârına
Pervaneler döner de, yanar aşkın nârına
Bülbül kopar gülünden, vuslat kalır yarına
Ateş denizlerinden geçersin Şebingülü! ...

Aşk derdiyle tutuşan kalplere şifasın sen
Muhabbet kıvılcımı, gönülde vefasın sen
Sevenin, sevdiğinden aldığı sefasın sen
Gönüle ne ektiysen, biçersin Şebingülü! ...

Ebemkuşağı gibi renkten renge girersin
Gül yüzlü sevdiğinin saçlarını örersin
Bir güzelin koynunda maksuduna erersin
Aşkla dolu badeyi içersin Şebingülü! ...

Ey güllerin serdarı, bülbül öter dalında! …
Şifaya dönüşürsün arıların balında
Aşk ehlinin gözü yok bu dünyanın malında
Eser bir deli rüzgar, göçersin Şebingülü! ...

Senin asil duruşun yârin aklını alır
Düşsen yârin elinden geriye hüzün kalır
Sevgilinin kalbinde kendine bir yer bulur
Aşkın kanatlarıyla uçarsın Şebingülü! ...