Sebil_i Aşk Şiiri - Sevim Yakıcı

Sebil-i Aşk

Yine ruhuma doldun sabahın seherinde.
Hayalin Karadeniz, gözlerin dipsiz kuyu,
Kendimi arıyorken bir yerlerde, derinde,
Girdin niyazlarıma, talan ettin uykuyu.
…Günahıma giriyor aşk akan sebillerin,
…Gönlümün sultanısın sevda kokar dillerin!

Uyan demişsin bana gördüğün bu rüyadan,
Uyanmasam ne olur, ben memnunum halimden.
Arıtmışken sevdamı, haram kokan riyâdan,
Ne senden vazgeçerim, ne korkarım ölümden.
…Gönlümün sultanısın sevda kokar dillerin!
…Ellerimde titriyor, ellerin ah ellerin!

Dokunurken alnıma aşkın nazlı busesi,
“Hilâllihâlem” derdin asırlar önce bana.
Hani ben çok farklıydım, sonra bu neyin nesi?
Söyle ne değişti ki, eş tutarsın yabana?
…Ellerimde titriyor, ellerin ah ellerin!
…Yüzünü güldürmüşsün beni yakıp, ellerin!

Tılsımın eritirken yüreğimin buzunu,
Benden çok muydu sevgin, hilâle nazar ettin.
Bana tahsis etmiştin hani sağ omzunu,
Mahreminken, sevdamı âleme pazar ettin.
…Yüzünü güldürmüşsün beni yakıp, ellerin,
….Sesi kesilsin artık, fitne ficur dillerin!

Güldesteydim bahtına, güllerin toplam ecri,
İki cihan helalin, ömrünün son nikâhı.
İster yırt akşamları, ister kucakla fecri,
İflah etmez kimseyi Kargüllerinin ahı.
…Sesi kesilsin artık, fitne ficur dillerin,
…Alnımın yazısında murat alsın güllerin!