Sebil Şiiri - Yavuzcan Pınar

Aramıyorum artık
Saklanmıyorum da
Biraz uzakta
Biraz karanlık
Biraz bakmakla
Görmek gibi
Yüzüne soyunuyorum içimi
Yara bandı kullanmıyorum mesela
Maske kullanmadığım gibi
Bağırıp çağırıp
Seviyi
Ben yaralandım arkadaş
Ben yara aldım
Beni sev arkadaş
Ben sevili kaldım
Bıraktığım yerde seviyi
Bir yalaktan su içer gibi
Yosun tutmuş ağzından
Bağıra çağıra dayak yedim ben arkadaş
Sevgiye dair
Sevginin hakkında
Hiçbir şey bilmiyorum aslında
Saklanmıyorum da
Beni böyle sev arkadaş
Bağırıp çağırmadan
Saçıp savurmadan saçlarımı
Beni böyle sev
Artık yorma aklımı