Sebil Şiiri - Özge Bilgeç

Sen,pişmanlıklar içinde karalarken gününü
Ben,umutlar dileniyorum yarınlardan
Olmayan bir şiir gibi,kaybolurken aklımdan
Bulmak istiyorum tırnaklayarak geçmişi

Değerini bilmediğin rüyalarının sebiliyim
Gönlünden ver ki geri gelmeyeyim
Bilinmesin acizliğim, senin dizlerinin dışında
Dağıldıkça unutulsun yüzüm kalmasın aklında

Bir gün benim için bak aynaya..
Raslantımızı sil gözlerinden...
Duyarsız oluşunu koy karşına..
Söyle şimdi kendine kelebeği kimin öldürdüğünü

Bir gece vakti birlikte seyretmek isterken kenti
Söndürdüğün ışıklara, ben yanmamalıyım..