Sebepsiz Kaybedişler Şiiri - Sema Güneş

Dışa..
Yansı(ma) yan Hıçkırıklar
Dolarken göz çukurlarına
Gamzelerin de saklanır damlalar
İçinde ki yenilmez duygunun kavgası
Gelgitlere takılır

Sebebi yok,
Belki bir tutam gururdan
çığ düşerken avuçlarına
ki.. o anda sen hala çocuksun

sözlere takılı kalan çaresizliği
kaybedilmiş bir umuda kim değişebilir ki

su misali dır hayat!
Fırtına gökyüzüne âşıkken, sığınacaksın bir deniz fenerine
ellerinde sebepsiz kaybedişlerden bir demet
hangisine
yakılsın ağıtı keşkelerin
söyle! ! ! ! !

Bilinçaltında gezinirken
açan yeni baharlara
gözlerin takılır
yüreğinin sorgusu isyanlarda
işte çiçeksiz bir bahçedesin

yürürken
bütün yıldızlar
aynı renk
ardından
bir basamak atlamanın verdiği acı
ayak izlerine hükmeder
dur gitme dercesine

çıldırtan sessizliğin ortasında
rotası şaşan bir gemi
pusula ise
sebepsizliğe isyan
sahteliği bir demet çiçekle sunan
ihtişam kokan duygular
bir o kadar da
boşa kaybedilmış
yıllara artık olamaz ki derman

Yaşam da sana verilen ödünç yılları
Almıştır senden hayat kim bilir belkide yarınları

....