Bulmadan kaybetmedim,
Onun için koymaz, bu çekip gitmelerin…
Karanlığı bilmeden, mehtabı tanımadım.
Aydınlık yüzünde, varsa çekincelerim…
Karanlığıma aydınlık doğmadı,
Sen ol istedim.
Düşlerimi hayra yordum,
Seninle süsledim.
Kurudu hayal ufkum,
Ümidinle besledim.
Başımı yastığa koyarken,
Gecenin sessizliğinde, özledim!
Kapanmadan gözlerim,
Sevginin yorgunluğunda,
Ben hep seni düşledim…
Hayatıma doğan güneş gibisin.
Batarken karanlığa terk eden.
Doyumsuz bir rüyasın,
Gözümü açınca çekip giden.
Ondandır yağan yağmurla,
Gök kuşağı gibi görünmelerin.
Bir varsın bir yok, gönül ufkumda.
Boşuna değil ağlarken, sebepsiz gülüşlerim…
Necmettin ÖZGÜRSOY
19.03.2012
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta