Sebepsiz Değildi Şiiri - Saime Fındıkçı

Sebepsiz değildi kaç gecenin böğründen sıyrılıp çıkmak.
Bir küçük aydınlığı avuçlamak.
Sebepsiz değildi derin uykulardan uyanmak
Hiç uyanmayacak günleri arzulamak.

Girdabına düştüğümden beri
Ben ben değilim.
Bu telaş ,
Bitmez sandığım korkular
Çıkmak için onca çabalar
Elim yakanda,
Ahım yüreğini kundaklar
Farkında değil misin?
O yüzden hiç çıkmıyor sesim .
Yavaşladı kalbim.
Durmasından bile korkuyorum.

O kara vicdanın sahibi yüreğinin
umrunda değil.
Çok zor değildi oysa
Güneşle yarışırcasına gülümsemendi.
Rüzgarın ıslığı ile seslenişindi
Ya da karşımda adam gibi çıkmandı...

Sebepsiz değildi ah edişim.
Yer gök utandı feryadımdan
Kulağını tıkadı dağlar sarsılmaktan korktuğundan.
Rüzgar tebessüme muhtaç diye yüzüme vurmaktan utandı .
Türküler ağıt yaktı benim yerime.
Ya sen, hiç yoktun ,yoktun sen.

Sebepsiz değildi kör gecenin böğründen çıkması.
Arkasından koşarcasına gelmesi .
Hiç durmadan zamana inat
Akrebin yelkovana zulmetmesi hep ondan .
Önden gitmesi hep ondan .
Ne zaman durur bu kovalamaca ?
Seninle benim savaşım,?
Geceyle gündüzün yarışı.?
Ne zaman biter?.söyle ne zaman ...???
Saime fındıkçı
28. 11.2023