Sebepsiz Ayrılık Şiiri - Metin Dalak

yüreğimde yer etmiş hasretini dindirmenin tek çaresi uyumak sanmıştım... uyurken gördüğüm rüyalara... yalan sözlerine,mutlu vaatlerine kanmıştım... göz yaşlarıyla ıslanırken... çöl ortasında savrulan kum tanesi gibi yanmıştım... yalancılar,iki yüzlüler,hainler,çıkarcılar ortasında bir başıma,yanlız kalmıştım..... alışmıştım,iliklerime işlemişti sesin bir an olsun duyamassam içim rahat etmezdi... sen yalandanda sevmiş olsan benim sevgim yalansız,olduğu gibi sebepsizdi... ben naptımki sana suçum neydi beni kırman üzmen hor görmen gereksizdi... neden canımı yaktınki unuttunmu sana verdiğim bütün güller dikensizdi... ağlarken bir kere olsun aynaya bak gerçekten göz yaşı akıtıyomusun... biraz olsun sendede vicdan vardır bazı şeyleri benden saklıyomusun..... beni benim kadar sevenin yerine ben,bir ömür olsun ağlarım.... kanayan kalbimi bana tek hatıra kalan resminle dağlarım...