Sebepsiz Şiiri - Hacı Göktekin

Göğsümde bir sızı boğacak gibi her an
Haykırmak ağlamak istiyorum sebepsiz.
Sığamıyorum ne yere, nede göğe bir an
Kaçmak, uzaklaşmak istiyorum sebepsiz.

Yaşam düşüncelerim değişti baştan başa
İçimde çok kötü bir his var, hep bir tasa
Vursam kendimi yollara, çıksam dağa taşa
Kendimle yalnız kalmak istiyorum sebepsiz.

Yaşamıyorum, öldüm; açın toprağı gireyim
İnsanlara kırılmış, gönlüme küsmüş biriyim
Patlayacak, pimi çekilmiş el bombası gibiyim
Gelmeyin üstüme, gitmek istiyorum sebepsiz.

Hedef tahtasındayım, nişan almış birileri
Her söz ateşten bir ok, yakar düştüğü yeri
Bir kıvılcım yeter, alev alev yakmaya beni
Dünyayı yakmaktan korkuyorum, sebepsiz.

Bırak, ne olursun bırak doktor kendi halime
Hiç bir ilaç, hiç bir zehir; faydasız bu derdime
Benim derdim ruhumda, arama bedenimde
Sorma halin nedir diye, dilimi yuttum sebepsiz.

Gelmedim bu dünyaya, hiç yaşamadım say
Çile bizimdi, mutluluktan düşmedi bize pay
Halbuki ne taht istiyordum,  nede bir saray
Dünyaya sığdı alem, ben sığamadım sebepsiz.

Mülk kimin; hangimiz zengin, hangimiz fukara?
İsyanım haşa yaradana değil, zalim insanlara
Gözümü dikmişim artık ahiretteki hesabıma
Dünya için boşuna yırtınıyoruz,
yaşadığımız gibi
öleceğiz,
öldüğümüz gibi
dirilecek şüphesiz.
.
.
.
Hacı GÖKTEKİN