Sebepsin Yaşamama Şiiri - İbrahim İnce

Olamadın bir türlü kapımı açan,
Her şeyim var diyemiyorum.
Yokluğun bitiriyor, gülemiyorum.
Yaşıyor muyum ki, bilemiyorum.

Yakmadı hiçbir acı, yaktığın kadar,
Öyle uzak oldun, öyle kaçtın ki benden,
Yakın oldu, semadaki yıldızlar.
Gözler de, yürek de kan ağlar.

Biliyorum, benimki boş umutlar.
Her düşümde yüreğim sızlar.
Derman olur belki, çektiğim acılar.
Gözler de yürek de kan ağlar.

Beddua edip, kıyamıyorum sana,
Sensin varlığım, sebepsin yaşamama.
Bir gün olsun, şöyle bir baksana,
Gözden, yürekten, senin için akana.

30.9.2010 Perşembe 03.45