Sebepsin Şiiri - Selda Gökmen

sebebsin karanlıkta yaşıyorum
sebepsin
gündüz nedir bilmiyorum
sebepsin gözyaşım çağlayan oldu ben boğuldum
sebepsin usulca akan bir ırmak sesindeki huzur nedir bilmiyorum
sebepsin hasretine afili gülüşüne hapsoldum özgürlük nedir bilmiyorum sebebsin dilim tutuldu konuşmaz oldum
sebepsin dilim kalemim oldu aşık oldum ozan oldum
sebepsin dertli bir yalnız seyyah oldum dost nedir ocak nedir unuttum
sebepsin olmayacak duaya amin dedirttin
sebebsin isyanı öğrettin
sebepsin gelmeden gelen özlenen sevilen